Sonbahar Şiiri - Yağmur Günenç

Yapraklarım dökülüyor usul usul,topla sevgili
Belki ben sonbaharım,
Belki ben son andayım
Garip bir duygu içimdeki
Sanki bir veda havası bu etrafımdaki
Söylüyorum ağlıyor sevenlerim,
Oysa üzmek değil kimseyi niyetim
Belki ben sonbaharım,
Belki ben son andayım
Belki sonsuzum,bilinmez
Söyleyince kızıyorlar,söylenmez
Yazıyorum kalmamalı içimde,
Belki kalemin son dönüşleri elimde
Belki en çok onu özlerim,
Bıkmadan benim bitmeyen cümlelerime tahammül ettiği için
Belki en çok onu özlerim,
Seni ne kadar çok özlediğimi böyle güzel yazdığı için
Sonra bırakırım elimden
Bir his geçer derinlerden
Susarım,düşünmem
Sanki son defaymış gibi bütün gün konuşurum
Sonra sen şikayet edersin,et üzülmem
Henüz erken bu kadar çabuk gitmem,gidemem
Belki ben sonbaharım,
Belki ben son andayım
Yapraklarım dökülüyor usul usul,topla sevgili.