Bu yağmurlar gökten yaş getirir;
Boğulur toprak,sıkar tenini,
Cemre yaza küser, kar örtünür
Ayrılıktan bir eldir, sonbahar
Bu yağmurlar kederden küldür
Ciğerleri içten içe yanar
Düşen her damla kurutur yeri
Yokluktan bir sayfadır sonbahar
Bu yağmurlar hepten hüzünlüdür
Yalnızlıktır kokan, düştüğünde
Üşütür, tene değerse rüzgar
Kızıllıktan bir örtü sonbahar
Bu yağmurlar ölüm kasvetidir
Öper geceyi karanlığından
Sabahlara kadar düşündürür
Sarıdan saçı,sırma sonbahar
Bu yağmurlar kasap, can götürür
Önce yeşili söker bağrından
Suyu çekilir, sararır örtü
Bak ne biçim kuruyor, ilkbahar
Kayıt Tarihi : 16.9.2013 11:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Öztürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/09/16/sonbahar-620.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!