Sonbahar Şiiri - Abdurrahman Tümer

ikameti hoyratlıkta rüzgarın
boşluklarda aranır;
adı konmayan tüm bakışlar.
gün ölmekte şimdi
gün can çekişmekte
ve bir yürek
kanar durur uzak bir köşede
deniz suskun..
sahil suskun..
zaman suskun…
tek bir alev oynar billur şişede..

bacası tüten bir gemi geçer uzaklardan
dar sokaklardan bir kedi…
sarı sarı yaprakları dökülür ağaçların
hüzün damlar kaldırımlarda bir keman sesi..
yine yalnız…
yine mahsun…
yine ben gibi tek başına Kız Kulesi…

siner buharı camlara
ince belli bir çay bardağının
solar yaprağı, bahçelerde açan her gülün
boynu düşer…
şevki düşer…
gölgesi düşer Eylül''ün…..

yeniden doğar küllerinden
yeniden..
gözlerin değmiş tüm hatıralar
mevsim sen vakti şimdi
mevsim Sonbahar....

Abdurrahman Tümer