SONBAHAR (25 Ekim-2012)
Sonbaharı her mevsimden fazla severdim.
Bu mevsimde sevdiğimi kara toprağa verdim.
Öyle hüzünlüyüm dindiremem ki bu derdim,
Düşen yapraklar gibi yüreğimi toprağa serdim.
İşte yine ağaçlarda sarardı yeşil yapraklar,
Gazallarla kaplandı bu mevsimde kara topraklar.
Acaba Gazallar, söylenmeyen sırları mı saklarlar?
Dökülerek neyin, niçin günahını saklarlar.
Yaş kemale erdi artık, belki bu sonbahar.
Acı ve keder doluyum, kalmışım ki naçar!
Yaradan’a, dualarla, niyazlarla yalvarsam ne çıkar!
Acaba kabul olur mu ki yüreğimi O’na açsam!
Bir gün gazal gibi nasıl olsa ben de giderim.
Acaba, cehennem mi, cennet mi olur ki yerim?
Belki günah işlemişimdir, değilim ki emin!
Tanrı affeder mi ki şükrümü beyan edeyim.
Dualarım seninle, her gün kur’an okurum.
Öncelikle sen varsın, listem ise karışık,
Günahlardan arınmış, Tanrı ile barışık,
Dilerim Allahtan, göstersin sana nurlu bir ışık.
Kayıt Tarihi : 7.11.2012 11:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!