Sonbahar Şiiri - Mehmet Raşit Er

1.Sonbahar

Boğuk

anlaşılmaz

bir uğultu var kulaklarımda.

Yalnızlıktan mıdır nedir bilmem,

hüzne boğuluyor akşamlarım.

Ağır ağır çöküyor yüreğime hazan.

Yapraklar sarı, dallar kuru.

Kuşlar göçe zorlanıyor.

Bozkıra dönüşmüş o yeşil düşlerim.

Ağlamak istiyorum.

ama beceremiyorum.

Yoruldum, yorgunum kurak bir tarla gibi.

Ara sıra bir türkü mırıldanıyorum.

Çoğu zaman detone oluyor sesim.

Göçüp giderken birileri;

bu iklimden..!

Ben son bir bahar daha görmek istiyorum.

Ayazına küfrediyorum gecenin.

Bu kadar kahpe bir iklim daha olabilir mi diyorum.

Sonra umuda sarılıp sabahı düşlüyorum.

Rüzgar esiyor yağmur yağıyor.

İklim olmuş sonbahar.

Artık güneş yakmıyor...

Mehmet Raşit ER