Aksi bir yaprağım şimdi
Rüzgara karşı inatla direnen
Huysuz fırtınaları kıskandıran
Ölüm sessizliğini andıran
Hayat çizgimi taşırıyor hep bildiklerim
Aklım sorgulamıyor sevdiklerimi
Her hareketini doğru olarak görüyor
Aklımda ben gibi aptalın teki
Sevmiyor diyorum bazen
Sevmeyecekte hiç
Ne diye hayal kuruyor anlamıyorum
Geri zekalı kalbim
Öyle işte geçiyor günler
Salaş kahvehane köşelerinde
Bir çay parasına saatlerce oturmak
Ağır geliyor aslında
Ama ne yaparsın bir dosta hasretiz
Parklarda yabancı yüzler var
Camiye gitsem veto eder imam
Mecburen katlanıyoruz işte
Sonbaharları seviyorum artık
Kendimden çok şey taşıyorlar
Hep boynu bükük yapraklar
Nedense beni bana hatırlatıyor
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta