Sonbahar Şiiri - Yahya Balcı

Yazdan kalma birgün var yine
Belkide ömrümün son baharını yasıyorum.
Yüreğimde yine buruk bi sevinç
Her zaman ki gibi içim açımakta

Yaşadıklarımı düşündükçe mutlu olmak istiyorum.
Ama olmuyor her şey onu ve yaptıklarını hatırlıyorum.
Şimdi oturmuş bir bankta son siğaramı içime çekiyorum.
Dumanını boşluğa salıvermeden

Öfkeliyim kızgınım ama sesimi çıkaramıyorum.
Beni bu dünyada anlayacak biri var mı acaba
Oturup dertleşebileceğim birisi
Umutlarımı artık baska baharlara bırakmak istemiyorum

Erciyesin zirvesi buz tutmuşken
Benim yüreğimde buz tutmuş durumda
Zirvenin karı belki birgün güneşle erir
Ama benim yüreğimin buzu güneşle bile erimez.

Herşeyi unutmak istiyorum
O’nu ve sahte sevgisini
Onsuz suan çok mutluyum desemde
İçimde hala saklı kaldgı yerler var

Bu benim son baharım olsun
Görmelk istemiyorum artık yeni bir baharı
Her baharda açıp her kış geldiğinde solmak istemiyorum
Tek çıkısım ölümdür.