Sonbahar Şiiri - Furkan Çubukçu

Güzelliğin başımı döndürüyor
Düşünmeden edemiyorum ara sıra
Dünya da mı güzelliğinden dönüyor
Güneş sana mı gülümsüyor
Çiçekler seninle mi yeşeriyor
Kuşlar sana mı ötüyor
Mevsimler seninle mi geçiyor
Yıldızlar sana mı göz kırpıyor
Ay seni mi gözlüyor
Dağlar seni mi özlüyor
Ve yaprak gidişinden mi sararıyor
O yüzden mi dökülüyor
Güzel olan herşey güzelliğini senden almış
Bilmiyorum senden önce dünya nasılmış
Kıskanıyorum güneşi,ayı,yıldızları
Çiçekleri,kuşları
Ama yapraklar masum
Hasretinin sonbahara çevirdiği mevsimler
Ve sonbaharda dökülen yapraklar
Gidisinle tükenen hayatlar
Gidişinle sönen umutlar
Hiç düşünmedin onları
Dağları,denizleri,yıldızları
Ve dünya artık durdu gülüm
Çiçekler artık yeşermiyor
Kuşlar artık ötmüyor
Herşey anlamsız bu hayatta
Herşey boş geliyor
ve o zavallı yapraklar
Hala bir bir dökülmeye devam ediyor
Koskoca bir sonbahar geçti kalbimdem
Ve ben de o zavallı yapraklar gibi
'Kuruyup düştüm dalımdan'