Sonbahar Şiiri - Saadet Beyaz

Yine geldin sonbahar
Hasretinden ölmemiştim halbuki...

Ayrılığın pençesine tutunmuş
Küllerimden ateş alırken
Geldin çattın yine
Savurdun beni ıssız çöllere...

Yanar yüreğim bir kor misali
Üşür bedenim
Parsel parsel parçalanır yüreğim...

Yalnızlığım bana keder
Kederim bana kader oldu
Bir sonbahar meltemi savur
Estir beni en derin okyanuslara
Cesedim hunharca kıyılara vurur...

Güneşe aldanamam ben
Karanlık ürkütür beni
Kışa hiç katlanamam
sevemem ben...

Es sonbahar rüzgarım
Vur beni en derin okyanuslara
Artık katlanamam yalnızlığıma...