Konu:Mevsim..
Savrulur rüzgar ile ağaçlarda yapraklar
Sarı bir halı gibi serilirler yollara
Son yaz mevsimi ile kurumuştur başaklar
Taşımaz bedenleri düşüverir toprağa..
Çırılçıplak bedene bürünür meşe,gürgen
Bulutlar mevsim ile yağmurunu dökerken
Sessiz suskundur zaman akşam vakti çökerken
Yorgun yaralı doğa çekilir kabuğuna..
Kara perdeler iner göğün yüzü kararır
Gecenin karanlığı gündüzlere uzanır
Taş toprak yollar çamurlara bulanır
Teslim eder kendini sonbahar havasına..
Üşüdükçe büzülür sıcak bir günü bekler
Sarındıkça sarınır yüzü solgun çiçekler
Buz gibi dondurucu ayaz olur geceler
Kelebekler böcekler yenik düşer hazana..
O tempolu heyecan son bulmuştur hazanla
O mutluluk o telâş anı kalır akılda
Kasırgalı rüzgarlar görünmüştür kapıda
Dört mevsimin içinden geçerken sonbahara..
Tarih:10.10.2010
İsmail Kurt 2Kayıt Tarihi : 10.10.2010 13:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Kurt 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/10/sonbahar-486.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!