Sonbahar Şiiri - Muharrem Üzümlü

Sonbahar

Son hazana hazırlanıyor,yine titriyor dalım,
Yapraklarım hoyrat esintilere maruz kalmış.
Bulutlar bir çakal sürüsü gibi, kümelenmiş,
Hava soğuk,yüzlerde sıcacık gülümsemiyor.
Hazin çıplak melodiyi hatırlatıyor sonbahar.
Yemyeşil yapraklar olmuş birer al mor sarı.
Kopuyor,gövdesinden yerlerde sürükleniyor.
Ayrılığı,derdi,hazanı,üzüntüyü anımsatıyor.
Sevginin güzelliğin bitip sonun yaklaştığını.
Andırıyor,hatırlatıyor, gösteriyor sonbahar.
Geldiğin gibi mevsim; yine gittiğin sonbahar.
Hiç ısıtamıyor artık güneşin içimi eskisi gibi.
Güneşlerinin ışığı sıcağı yetmiyor artık bana.
Gün buz gibi soğuk,gün kapkaranlık ve puslu.
Senin soğukluğunla,senin hüznünle üşüyorum.
Soğuğunda üşüyor,sitemlerinle düşünüyorum.
Sözlerinle davranışlarınla bu çileyi çekiyorum.
Hiç sevmem,karanlığı,soğuğu,sonbaharı,hüznü.
Seviyorum artık hüznü,içinde sen olduğun için.
Kardelenim senin boyun büküşüne seviyorum.
Özleme,ayrılığa da,sitem etmeyi de seviyorum.
Dalıp gidiyorum yaşadıklarımıza ve düşlerimize
Hüzünlerle eski seranomiye dalıyor hep gözlerim.
Senle olan sıcacık canlı sohbetlerimizi seviyorum.
Senle olan kavgalarımızı sitemlerimizi seviyorum.
Sitemden şiire dizelere akan hüzünleri seviyorum.
Özlemlerden sevgiden akan sitemlerimi seviyorum.
Sevmem sonbaharı, sevemem hazanı hüzünlü sonu.
Sonbaharımın içinde de sen olduğun için seviyorum.

28.11.2007
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi