Sonbahar Şiiri - Ramazan Özdemirr

Üç gün olmuş düğün alayı kurulalı
Şükran Gelin gidecekmiş uzak diyarlara
Daha önceden çıkarmış
Pasaportunu Almanya’ya
Bana hava atacakmış
İzin dönüşü Mersedes arabayla
Hatta oturduğum evi
Satın alacakmış çok parayla
Ben çıkarıp başka birine
Verecekmiş kirayla

Ah Şükran Ah
Hiçbir şey bildiğin gibi değil
Başımı çevirip bakmasam da
Gönlümün yönü sana doğru
Baksana gökyüzü hala esmer
Taş alabildiğine sert
Aynı türkü çalıyor
Şah turna söylüyor
Penceresi Siyah perde
Zavallı kız düşmüş derde
Seni hiç bırakır mıydım
Birde gençlik olsaydı serde

Ben boş arsalarda
Korku hikayeleri dinlerken ağabeylerimden
Sen Neriman teyzenin ninnileriyle
Dalıyordun rüyalar ülkesine
Sonra ben aşk mektupları yazarken
Sen çöpten adamlar çiziyordun resim defterine
Ah Şükran Ah

Taşı sıksam suyu çıkardığım
Nerede o yirmili yıllar
Hiç terk etmeyecek sanmıştım,
Benden yol ortasında ayrıldılar.
Hadi git Şükran
Sevdiğim kadın bende sonbahar
Sende dalında çiçekler tomurcuk
Mevsim İlkbahar

Ramazan ÖZDEMİR