Mâzi dolu misketler, elimizden kayınca,
Gençliği kovalarcasına, geldi sonbahar!
Biraz daha ölüm, bedene yaklaşınca,
Sonsuzu gösterircesine, geçti sonbahar…
Çığ düşer çığlıklarla, soğuk tenli iklim de,
Bambaşka fırtınalar, kopar yüreğimiz de,
Karanlık aydınlanır, gelen seher vaktin de,
Hasrete hasret katar, ibret dolu sonbahar…
Bir tarafta yalanlar, bir tarafta kananlar,
Neyi anlatayım ki; az kalmış sevdalılar,
Yapraklar gibi bir bir, doğruluktan düşenler,
Bilseler yapmazlardı, hey gidi hey sonbahar…
Sesim kısık mı geldi? Bak; gafiller duymuyor!
Gafiller duyamaz ki; gönülleri sağırdır!
Mevla ya boyun eğmek, bu kadar ağır mıdır?
Ağır değildir; hayır! Geçicisin sonbahar…
Kayıt Tarihi : 11.2.2010 15:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!