Sonbahar Şiiri - Mustafa Tanrıkulu

Derdimi emziren kadın -sonbahar-
Gönlüme durmadan sıkıntı verir.
Her hüznün ardında yine hüzün var
Hüzün yangınında sevincim erir
Derdimi emziren kadın -sonbahar-

Beynimi kemiren hatıramdır dert;
Çıktığım her yolu ıslatan sudur.
Her zaman taş gibi, taştan daha sert,
Yolumda engeldir, çetin pusudur...
Beynimi kemiren hatıramdır dert...

Sararmış yüzüyle sinsice güler,
Gözlerin altında hafif morluk var.
Elinde pörsümüş sarıca güller,
Sürura gitmeme olmuştur duvar.
Sararmış yüzüyle sinsice güler...

O sarı kadının kızıdır Eylül,
Aynen onun gibi sarıdır yüzü...
Elindeyse bu veremli kıza gül,
Elindeyse düşünme bu dertkızı
O sarı kadının kızıdır Eylül...

Gözlerimde şekillenir hüzünler,
Nerdeyse hepsinin yüzü sarıdır...
Tiren gibi önümden geçen günler,
Ki her biri bir hüzün hisarıdır...
Gözlerimde şekillenir hüzünler

Dökülür gazeller toprağa düşer
Yalnızlık içinde yuvarlanırlar...
Gün olur yolları bana da düşer
Beni dertkeş adam diye tanırlar
Dökülür gazeller toprağa düşer

Derdimi emziren kadın -sonbahar-
Gönlüme durmadan sıkıntı verir.
Her hüznün ardında yine hüzün var
Hüzün yangınında sevincim erir
Derdimi emziren kadın, sonbahar...