Yeni yeni en çok sonbaharı sevmeye başladım,
Ömrümün ilk baharını yeni tamamlamış,
bir taraftan yenisini beklerken, yaşayabilmeyi umarken.
Şimdilerde babamda görüyorum sonbaharların en güzelini,
Hayata daha bir sıkı sıkı tutunmaya çalışan yaş çillisi ellerinde.
Benzer bir inadı bir de küçük meleklerimde görüyorum.
Küçücük ve yumuşacık elleriyle nasıl da kuvvetle bağlanmak istiyorlar
belirsizce onları bakleyen hayatlarına.
Ben en çok sonbaharı sevmeye başladım.
Artık bana ait tecrübeler var ve daha büyük sorumluluklar.
Daha güçlü bir yürek var bende, daha az korkular.
Seviyorum baharların bu sonuncusunu.
Yenisinin olmayacağını da biliyorum,
Ama daha başındayım diyor rahatlıyorum.
Bu yüzden onunla, yaşamanın hakkını vere vere geçireceğim güzel günlerimizi
Ama neden bilmiyorum, hala içimde bir ukte var,
Keşke verebilsem babama yeni bir bahar,
kızlarıma tecrübe, bendeki kadar.
Kayıt Tarihi : 16.10.2009 12:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!