Sonbahar Şiiri - Medine Yılmazer

Çocukluğumun kaybolup,giden anıları gibiydi
Yere düşen sonbahar yaprakları
Her biri bir yerlere,savrulup yok olurken
Hayatımızın,elimizden akıp gittiğini farkettik,

sevinçlerimizi erteledik,gülümsemeyi unuttuk,
Yalan sevdaları tanıdık,yasaklarla,boğuşur olduk,
Sevme sevilme zamanlarını,çok gerilerde bıraktık,
Hüzün düştü,yüreklerimize,kirlenmişliği öğrendik,

Yürekler yanıyor,duygular isyanlarda,
Akıl,kalmamış başta,
Sonu görünmeyen bir yola çıkmış
Hüzün var dostlar ,hüzün, sonu olmayan bu yolda!