Sonbahar Şiiri - Kadir Uyguner

Bir Sonbahar Günüydü
Kırlangıçlar Çoktan Terk Etmişti Kenti
Bir Sessizlik Sarar Bütün Şehri
Sevdiğim Sanki Bir Kimsesizlik Duygusu var İçinde
Var Olan Parıltı Somuştu Ela Gözlerinde
İster Senle Konuşmak Gönül
Ey Sevdiğim Ne Olur Birkez Daha Gül
Senin İçin Yetiştirdim Ağaçlarımda Nar
Şehrin Her Tarafında Özleniyordu Kırlangıçlar
Ne Olur Hızla Geçsin Sonbahar
Benimde İçimde Kimsesizlik Duygusu Vardı
Kırlangıçlara Olan Feryatlarım Yağmur Olup Yağdı
Kırlangıçların Öldüğünü Sandığı Kabusla Uyandım
Sevdiğim Kötü Bir Uykudaydım İyi ki Uyandırdın
Uyandığımda Kırlanğıçalrın Gerçekten Öldüğünü Sandım
Hasret Bitmiş Kırlangıçlar Gelmişti
Kırlangıçların Öldüğünü Sandığım Kabuslarda Bitmişti
Kırlangıçların Gelişiyle, Yok olan Parıltı Gelmişti Ela Gözlerine
Seninle Birlikte Kırlangıçları İzlemeye Gittik Eskisi Gibi Yine
Uyandığımda Kırlanğıçların Gerçekten Öldüğü