bir akşamın rüzgarıydı
üşüten,titreten
ağlamaklı duruşun altında
ezilip eriyen
bir bahardı seni bana getiren
yine son bahardı beni benden götüren
yaprakları dökülen ağaçlar gibi
annesini özleyen cocuklar gibi
yalnızlığında korkak
kırılacak dal gibi
ömrün son kalanıydı belkide
sararmış yapraklar gibi
sondu adı bahar geride kaldı
yerini sadece hüzün aldı
Kayıt Tarihi : 1.10.2009 22:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!