Yorgun bir çiçektin
Uzatmıştın boynunu
Gelen sonbahara
Dokunsalar ağlayacaktın
Düşecektin
Zamanın kucağına
Karanfillere gıpta edip
Deve dikenlerine hicap duyardın
Ay ışığının parlamadığı yaz geceleri
Gözlerin yıldızlara bulanırdı
Hayat başka yerdeydi
Aşk başka...
Toprağın kokusu bir zehir gibi sarardı tenini
Çiğ taneleri olurdu sabahları
Tüylü yapraklarının arasında
Bakardın, susardın
İnce bir iç çekiş
Kaplardı bedenini
Yorgun, beyaz bir çiçektin
Sonbahara uzatmıştın
Zayıf, kırılgan boynunu
Rüzgar ne zaman esse,
Ne zaman göz kırpsa şimşek,
Öleceğinden korkardın.
Seni odama aldığımda sonbahardı
Ölürsen ölürdüm...
Kayıt Tarihi : 24.4.2003 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!