Sonbahar Şiiri - Ahmet Yumuk

Ama benim ağaçlarıma çoktan bahar geldi.açtı bütün dallar yeşil yapraklarını küçük güzel kuşları çağırmakta her saniye…bütün dünyamı yemyeşil dupduru bir bahar güzelliğine bürüdün sen farkında olmadan..sana bazen çok yakın oluyorum gamzelerine takılıyor gözlerim o kadar güzelsin ki o kadar eşsizsin ki o an soruyorum kendime;
-acaba benim olur mu?
-acaba oda beni gördüğünde bu kadar heyecanlanıyor mu?
-acaba beni sever mi? …

Acabalara hapsoluyorum yüreğimin en kuytu zindanlarında bir ümitsizlik beliriveriyor gece karanlığında sonra bütün duvarlar geliyor üzerime çığlıklarla,karabasan gibi tıpkı ümitsizliğim bazen bildiğim duaları okumak bile yetmiyor onu kovmaya…

Sonra tüm düşünceleri siliyorum aklımdan,bir bir dağıtıyorum karabulutları neden sevmesin ki? sevgim onu mutlu etmeye yeter hayat korkutamadı beni bugüne kadar savaştım onunla,bana kurduğu tuzaklardan kurtuldum bir şekilde ümitsizliğe hapsolmadım çoğu zaman…kendi kendimle girdiğim tüm mantık muhasebelerinden bir sonuç çıkaramıyorum…

Sana gelmek istiyorum sana koşmak hatta bütün kötülükler yanımda kol geziyor..bir an kaldırıyorum başımı hızla koşmaya başlıyorum..sanki bir korku filmi sahnesini yaşıyorum hızla koşuyorum yanımda sesler beliriyor çığlıklar,çok sevdiğim ama bana korkudan cesaretten çok korku veren gerilimli müzikler,kötü insanlar,vampirler ve bir sürü tanımlayamadığım yaratık..hepsinden kurtuluyor seni görüyorum karşımda kuruyor boğazım bir adım sana bir adım atsam belki de sende geleceksin bana..atamıyorum ama o adımı içimde korkular beliriyor sebebini bilmediğim korkular hatta korku bile değil değişik bir acayip bir duygu cesaret edemezlik,yok olacakmışım gibi,sanki dünya son bulacakmış gibi bilmiyorum tanımlayamıyorum..düşündükçe ağrılı başım daha da şiddetle bastırıyor başıma en ücra köşelerine kadar ağrı salıyor beynime diyorum ya sanki yok oluş gibi bir duygu okuduğum romanlardaki seri katillerin kötü adamların ölümlerini tasvir eden yazarın yazdıkları gibi tıpkı…

Şimdi yine aynı sahneyi yaşıyorum.Sabah uyandım güne..çıktım güneşe baktım dedim ki: eyy güneş bugün benim için doğdun! bende bugün birisinin hayatına güneş gibi doğacağım bana yardım et o sonsuz sıcaklığın ve ışığınla …güneşten yardım istedim :) biliyorum oda benim yanımda bütün sevenlerin yanında olduğu gibi bende senin yanına koşacağım..san haykıracağım bütün içimdekileri ve seni izleyeceğim ilk kez yakından..bunu yaşamayı o kadar yürekten diliyorum ki..hiç bu kadar içten gülümsememişti yüzüm uzun zamandır…