Sonbahar geliyor ben üşüyorum
Her zamanki gibi kış benimkisi
Yaz gelse de üşüyorum nefessiz kalıyorum
Bir titreme ki ölüyor gibi oluyorum
Daha bir seviyorum mecburmuşum gibi
Kim ki? O mecnun diyorlar bana
“ben” diyemiyorum diyemedikçe deliriyorum
Onu ben seviyorum diyemiyorum
Sevmek utanmaktır… benim için
Seni sevdikçe utanıyorum
Yüzüne bakarak aldığım cesareti
Seni sevmekle yitiriyorum
Artık daha çok utanıyorum
Merhametine sığınıyorum seninle sana
Kendini bırakma benim gibi ol
Seni seviyorum sen hep mutlu ol
Kayıt Tarihi : 21.3.2009 16:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!