Sonbahar Şiiri - Rabia Balaban

SON BAHAR

Gece aniden uykudan uyandım. Birden başucumdaki lambamı yakmaya çalışırken başımı etajere kanatırcasına çarptım. Canım çok acıdı. Sonra kalktım aynaya baktım. Başım kanamamıştı. Buzdolabına yöneldim gözlerimden akan boncuk boncuk yaşlarla. Bir kaç tane buz barçası indirdim buzluktan ve bir beze sarıp buzları başıma koydum.
Dışarıda karanlık yavaş yavaş yumuşuyordu. Gece güne dağılıyordu. Uzak ama tanıdık diyarlardan kuş sesleri geliyordu. Son bahardı artık. Yalnızlık zamanı. Hüzün kuşanmış sonbahar zamanıydı artık. Peki, benim bu mevsime bu kadar sıkı sıkı tutunmam nedendi

Nedendi şafağın bu vakti kendimi bu kadar son bahar hissetmem. Gözlerimden akan yaşlarla, başımda eriyen buz damlacıklarının birleştiği yerde büyüyen yalnızlığım, avuçlarımın soğukluğu, kimsesizliğim, fersizliğim. Nedendi bu içi boşaltılmış bedene sahipliğim. Bu ruhu çekilmişliğim nedendi. Şafağın bu vakti başımın acısını bahane kılıp böyle kendi gözyaşlarımla boğulmam nedendi.
Ömrüme sunduğum bu yalnızlık ayinlerim nedendi.

Oysa ben gözlerimden akan yaşlarla seni tenime değdirirken, o hiç unutmadığım kokunu burnumun ucunda duyarken sen kim bilir nerelerdeydin… Bu gece daha önce yüzlerce kez aynı sızıya uyandırdığım içimdeki kadın biliyor. Yargılamıyor, sanırım artık eskisi kadarda canı yanmıyor. Sen başka bir hayatın insanısın, o hayatın tam ortasındasın. Şimdi kendi sonbaharını yaşıyorsun. Belki duygularının girdabında çırpınıyorsun. Zulanda eski bir sevdanın yaraları kim bilir belki bu sonbahar sende beni düşünüyorsun. Uyuyorsun, yürüyorsun, seviyorsun, üşüyorsun, gülüyorsun, ağlıyorsun, kendi yaşamını soluyorsun. Ama biliyorum o yaşamın içinde öyle anların oluyor ki yoruluyor ruhunu bir kenara yığıp bırakıyorsun. İşte o anlarda sende son bahar oluyor, Oradan oraya savrulan kendini rüzgâra bırakan sarı bir yaprak oluyorsun. Sende kendi yalnızlık ayinini yaşıyorsun.

Bu son bahar benim son baharım biliyorum. Korkmuyorum. Çünkü ben tüm son baharlarımı sana emanet edip hiç bilmediğim baharlara gidiyorum.

RABİA BALABAN AY