Sonbahar Şiiri - Çağdaş Doğukan Çabuk

En serin sonbahar akşamında,
Yavaşça çıtırdayan kömür sobasının arkasında ısıtıyorum yüreğimi.
Ateşin değdiği her noktada aşkı hisseden yüreğim,
Her soğukta aşkın acısıyla savruluyor başka gönüllere.
Ve her savruluşunda tekrar yolunu kaybediyor.
Ateşi hissettiği her anda ise aldanıyor tekrar tekrar.

En serin sonbahar akşamında,
Yavaşça çıtırdayan kömür sobasının arkasında acı çekiyor yüreğim.
Acımasız gözlerin her bakışında acı çektiğim gibi,
Her değişik kalp atışıyla acı çekiyorum.
Ve her geçen geceme rağmen,
Yüreğin gibi acımasız,
Ellerin kadar savunmasız olamıyorum.
Çağdaş Doğukan ÇABUK