Sonbahar Şiiri - Enis Özel

Bir soluk yaprak!
Duruşun, gülüşün, bakışın
Gecen gündüzün
Fırtınalarla dolu yaşantın
Ağacından koptu, yere düşüyor

Oysa ki;
Ne soğuklar yaşadı,
Ne güneşler açmıştı üzerinde,
Ne arılar, kuşlar uçuvermişti,
Çevresinde,
Ne çocuklar
Cıvıl cıvıl koşuşup durdu

Ta ki;
Yağmurda süzülmüş bir yaprak gibi,
Damla damla, akıp giden
Yağmurların
Yere düşüp seni
Solduruncaya dek...