Sonbahar Şiiri - Sevi Tuncel

Kasım yağmurları başladı artık,
Hüzünlü sevdaların son demleridir yaşanan...
Ve şairlere gün doğdu yine.
Yağmura karışan gözyaşlarıyla,
Hasret kokuyor ıslak topraklar..
Düşen yaprak misali solan sevgiler,
Geceyarısı boş kaldırımlarla boy ölçüşen yalnızlığımız
Ve ürpermek minik kuş yüreğiyle hırçın rüzgarlarda...
Titreyen dudaklarda yanmış bir sigara,
Duman duman dağılan düşüncelerimiz...
Her nfeste ciğerimize dolan unutulmanın verdiği acı.
Sinsice işler içimize ve bir yaradır kanar durmadan,
Sarar tüm benliğimizi yorgan misali..
Oysa kaçıncı sonbahardır unutamadığımız,
Yağmurların silemediği anılarda yaşamak sonbaharı..
ve sevmek seni zehir zıkkım....