Sonbahar Şiiri - Adnan Taş

Beyaz bir sayfaya zindanlaştırdın
Sığdıracaklarımı.
Artık kimin ellerinde dünyayı dolaşacak kısırlaşan yüreğim.
Ben bir tek sonbaharda yazarım bütün bir seneyi.

Sen sürsen de kendini çok uzaklara,
Ben sana daha yakın bir meskende dağıtıyorum
Aşk ırmağımızın huzur veren sesini.
Ve anlayacaksın bir gün mutlaka
Hayatın acılarını doruğunda hissetmeden,
Basamayacağını bağrına o sevgiyi.

Bir dağ çobanı alır ya önüne,
Sonunda kurbanlık olacak koyunları.
Ben besleye durayım aşkını bir yaşlı mahkumun,
Mahpusa düşecek azıcık ömründe.
Artık sarılmak istesen de bana,
Kollarım gidişinde kırılmış.
Ben bir tek sonbaharda yazarım bütün bir seneyi.

Sana geldiğim bütün yollar tuzak çıktı
Ve halen ellerimde yüzünü heceliyorum titrek kalemimle.
Gökten sadece sen yağardın, bir yağmur çiselerken.
Bazen da kara karışarak…
Ben bir tek sonbaharda yazarım bütün bir seneyi