sonbahar
sarı yapraklar gibi
çoğalıyor ölüm
yüreğimin gözlerine çevrilen
uzaklara dikilen yerinde gözlerinin
yalnızlıksa rüzgarca hırpalıyor
dolgun ve en gerçek yerinden
okyanusun bir köşesinde
bir başına bir gemide
solgun akşam üstleri
sesinin titrek anında
anlamlanıyor ölüm
yaşamışlığın ıssızlığında
benim ıssızlığım kimsesiz
gözlerim açık ölüm kadar
(erzurum ocak 92)
Muhammet SunarKayıt Tarihi : 7.4.2002 16:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!