Düşen sarı yapraklarda yazdan kalan renkler var,
Günler kısalırken birden içimi hüzün sarar.
Bulutlar bize güneş ardından çapkınca göz kırpar,
Yeşil sarı renkleriyle bir başkadır sonbahar.
Birden bire serinlikle yüreklerimiz ürperir,
Yağarken sağnak yağmurlar garipler hüzünlenir.
O yağmurun altında gezmek bir işkencedir,
Oturur evde seyredersen yüreklere neşe verir.
Ardından gelecek kıştır yakacak derdi başlar,
Yakacağı olmayansa o an derdine yanar,
Sonbaharın güzelliği işte o zaman başlar,
Yapraklar bunu bilir gibi dallarda sararırlar.
Yine de mutluluk verir sonbaharın nefesi,
Son yapraklar düşerken hüzünlü olur sesi.
Sanki üzülmeyin derler bizler koruruz sizi,
Veda etmek istemezler ışık tutar gözleri.
O ışığın onlarda bilirler kış gelir arkasından,
Dört mevsim yaşanacak kaçış yoktur hiç bundan.
Bu dünyanın kuralıdır dönemez ki yolundan,
Sonmahar kış ilkbahar yaz gelir yorulmadan.
Kayıt Tarihi : 21.3.2007 23:59:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meziyet Ak](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/21/sonbahar-227.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!