Sonbahar Şiiri - Fatma Ayer

Ömrün son baharı
Yaşlılığın başlangıcı...
Dışarıdan bakıldığında...
Kırışmış eller,kırışmış yüzler...
Solan bakışlar olarak görülürler...
OYSA...
Hiç kimsenin aklına gelirmi?
O yorgun gözlerde ve gönülllerde neler var?
O artık ununu elemiş,eleğini duvara asmış mıdır?
Halbuki yüreği hiç eskimemiştir...
Duyguları da...
Yaşadığı güzel anılar canlanır durur gözlerinde...
Sevgileri gelir aklına..
Yaşadıkları acı-tatlı...kaybettikleri...
Artık kırışmıştır, yorgundur
AMA...
Kimse bilmezki hala onun yüreği de,duyguları da var..
Özlemleri vardır...
Sevgi ihtiyaçları vardır...
Yönlendirir duygularını değişik alanlara...
AÇTIR her zaman...
Karnı tok sırtı pek olsada...
SEVGİDİR açlığı...ilgidir...
Kimseler anlayamaz bunu kimseler hissedemez...