Eylül yağmurlarıyla birlikte,
Sebepsiz hüzün iner doğaya.
Biz de nasibimizi alırız,
Gölgeli yaprakların sarısından.
Güneşin gülen yüzüne gerilen,
Ağır bulutların yükleriyle,
Vücut ağırlığını taşımaz olur,
Ve yağmur olur gözlerden akan.
Ah niye sonbahar böyle,
Hüzün kokar buram buram?
Niye hep bir yerlerde,
Maziyi anımsatır sarı yapraklar?
Kayıt Tarihi : 21.12.2006 19:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!