Tanrı; yazı kedilere verdi.
Yakıcı güneşi kemiklerinde hissedip,
Kızgın damlarda zevkle uyuyabilmeleri için.
Tanrı,kışı köpeklere verdi.
Bembeyaz karlarda neşeyle yuvarlanıp,
Soğuğu iliklerinde hissedebilmeleri için.
Aşıklar ve çocuklar paylaştı ilkbaharı.
Küçük kız yüzünü astı,
'Tanrım benim hiç mevsimim olmayacak mı? '
Tanrı düşündü,kabul edersen paylaşmayı hüzünle,
sana veririm sonbaharı.
Kabul etti küçük kız içtenlikle.
Ayağının altında çıtırdayan sarı yapraklar onundu,
Durmaksızın esen rüzgar,yağan yağmur onundu,
Hüzün ise tek dostu.
Kayıt Tarihi : 10.11.2006 21:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!