Her sonbahar bi başka SEN i koparırdı yüreğimden,
her gelişinle yeşeren kuraklarım karalar bağlardı sonbaharlarda..
Son bahardı her başlangıcımızı bitiren,
ya da bizdik; her ilki SON olucak bi bahara eriştiren..
Her yeşermeyi bir ilk,bir bahar heyecanıyla karşılayan biz,
her kavuşmayı bir ayrılık belleyen;
belki de sırf bu yüzden -tutuşma sıcaklığına varamadığı için-
tek bir tutuşma yaşamış ellerimiz,her son baharda ayrı yollara sapardı,
bekli de aynı yazılmış kaderimizin farklı bir kavşağında..
Ben güzelliğine bi çıkar yol bulamazken en güzel ilk baharlarda,
bu harabe yürek nasıl sağlam çıkar bu son ayazdan,
bu çıkmaz sokak edasıyla -ölüm gibi- karşımda duran SON bahardan?
Kayıt Tarihi : 27.6.2006 22:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!