Sonbahar Şiiri - Damla Güven

Ne zaman sonbahar gelse bitanem,
Içimde martılar uçuşur yazdan kalma.
Bilirsin severim sonbaharı,
Bilirsin, hem de çok, senin yüzünden…

Her sonbahar senin yağmurlarınla ıslanır yüreğim;
Ne zaman bir yaprak solup düşse dalından,
Benim de içimden birşeyler kopup gider.
Ne zaman rüzgar esse,
Bende fırtınalar kopar
Ve ne zaman akşam çökse bu şehire,
Tutamadığın ellerim üşür…

Ne zaman bir sokak kedisi görsem,
Sarılasım gelir onun yalnızlığına,
Tıpkı bir zamanlar sarıldığın gibi bana!
Işte bu yüzden ne zaman sonbahar gelse,
Benim içim ısınır…

Ne zaman seni özlesem sonbaharla gelirsin;
Bazen kaldırım taşlarında bir gölge,
Bazen küçük bir kızın üşüyen küçük elleri,
Bazen minik bir serçe,
Bazen de bir yağmur damlası.

Ne zaman sonbahar gelse bitanem,
Seni arar durur gözlerim…