Sonbahar Şiiri - Ecir Demirkıran

SONBAHAR

Adımı andığın gün, naşımı kefene sar
Silinmiş  sende hüzün, ömrüne sinmiş bahar
Gözümden kan damlası, aktıkça ruhum yanar
Elimde boş çerçeve, resmin şimdi firarda
Bu aşk buraya kadar, belki başka baharda

Birlikte yaşamıştık, hatıra denen anı
Geçmişte kaldı herşey  , hüzün dolu her yanı
Gezindiğimiz yerler, sanki cennet mekanı
Maziden kalan tek şey, Yıkık dökük anılar
Kaderde ayrılık var, dillerde fısıltılar

Esirgemezdin benden, her anımız aşk dolu
Göz süzmeler çizmişti, gönüle giden yolu
Mutluyduk ikimizde, kaybettik, sağı solu
Şimdi resmine bakıp, Mevsim olmuş sonbahar
Dört mevsimden sonrası, belki beşinci bahar

Kalbimdeki yaraya bakıp öldüğüm sanma
Sevmekten vazmı geçtin sakın adımı anma
Bırakıp gittin diye, bari  ellere kanma
Bu ayıp ikimizin, sevmişiz neye yarar
Kadere hüküm kesme, bu aşk gönlümü yorar