ezik, eksik bitmeyecek bir romanın
iki deli kahramanıydık
aykırı mevsimlerden geçen
pusulasız yolların
yönsüz coşkusu yüreklerimizde
(CUMHURİYET ŞEHİTLERİNE HER DAİM SAYGIYLA)
Medeniyetin tohumları serpilirken kara yazgılı toprağa
bir halk doğuyordu küllerinden imparatorlığun,
/ölü bir aşkın toprağına gömülmüşken yalnızlığım
çaresizliğin sağnağında kimsesizliğimle boğuşurken
yüreğime inen merdivende bir ayak sesi
yoksa o sen misin.../
/ çözmeye çalışma kareleri ziftli bilmeceyi
sen anladığın kadarıyla mutlu ol
bak; ekmek kırıntılarım avuçlarımda
gel.. yiyebileceğin kadar doy /
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!