Sonatın Esleri Şiiri - Nimet Köse 1

idama götüren bir suçtu belki ilk çağda
belki fahişe belki cadı diye
atılan kazanlarda, taşlar altında
kadın olmak öyle ağır bir yük
öyle sancılı bir doğum ki
doğan her bebek hep bir piç hep bir kız
utandıysan doğduğunda morarmışsan
suçlanmışsan bir kedi gibi
kavranmışsan bir köpek tarafından
prangalar vurulmuşsa çocuğun kucağında
buruşan ıslak karanlık gözlerine
çarmıha gerilmiş isa'nın kız kardeşi misali.
rönesansı yaşadım gözlerinde
bir Dük'ün karısı
Sade'nin mazoşist kadınlarından oldum rüyalarında
fanteziler sunan Sodom'un karanlık şatosunda
bir düş bir haykırıştı belki
kulakları tıkatan çığlıklarımla yaşattığım
ben her günümü her anlık materyalist devrimlerimle
her noktaya teğet geçtim
her notadan sonra bir es oldum
Beethowen'ın sağır kulaklarında çınlayan
sonsuz bir sonat
kara deliklerden geçtim
yalnızlığımı esire bencilliğimi mal edip
yaşadım yüzyıllar öncesinden gelen
bir sözcük bir beste misali dizelerde
reenkarnasyonunu tamamlamak üzere olan bir kelebek kuluçkasında
bir kraliçe etrafında binlerce askeriyle bir hükümdar tahtında
yaşayamadım bir 'an' tadında