Uzun zamandır ihtiyar Gustav’ın kulübesindeyim.
On altılarındaki Mary ağılda inek sağıyor.
Dışarıda korkunç tipi var; lapa lapa kar yağıyor.
Yanımda yoktur, yorgun düşmüş atımdan başka bir şeyim.
Birden bire dönüyor, tutkunca bir eda ile boğuk;
“Demek ki ayrılıp, uzaklara gidiyorsun ha? ” diyor.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta