Dünyanın çivisi, yerinden çıkmış,
Baharlar, kış olmuş, mevsimler dönmüş.
Bir fırtına esmiş, her yanı yıkmış,
Tükenmiş hayaller, umutlar sönmüş.
Ne kadar dönüpte, çırpınsa dünya,
Ömrünü bitirdi, bu son dönence.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
