yaşam ağacına bağlanıp bırakılan
yıllar geçtikçe ağaca bağlı ipi azalan
yüzüdür ağaç gövdesine değdiği ilk an
vaçgeçmek en zoru mecburiyet yaşamdan.
gevşer yeniden ip, yavaş ve aşağı
ne terk edilmeli yaşam keyifleri ne sigara, fazla yağ
ne değmez hayat söylemleri,
zaman akacak artık geri
ilk kabulleniştir, ilk gevşeme, rahat
teninde yara çiçekleri pul pul dökülür, açar
dillerde tüm birikmiş Ulu sözler meçhulü arar
kim daha şanslıdır bilinmez
belki hiçbir yere gidilmez
belki heyecanlı fırtınalar
öncesi sorulur silinmez.
Kayıt Tarihi : 6.6.2009 10:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!