Biz istenmeyen doğumun direkten dönen kararında
Önümüzden geçip gidecek hayatı son anda yakalayan
Ama ilk kompartımanda oturandan daha mutlu yaşayan
Çocuklardık
Tüm şefkatiyle kucak açan sevgilileri
Evde bağırıp duran babaya yeğlememeyi
Yirmisinde öğrendik
Sevdaları,
Kabuklarımız kırılsın diye beklerken
Geç tattık
Acılarımız bize has olgunluklara sebep
Biten aşklar, hayat derslerine örnek cümle oldular
Hiç kimse ardından
Ağabeyi görme heyecanından çıkan uçuklardan
Daha büyük yara bırakmadı
En güzel hatıralarımız
Korkup kaçtıklarımız,
Unutmak istediklerimiz arasına sığındı
Anne şefkatiyle başlayıp, hasretiyle biten hayatta
Onca yaşanmışlığa rağmen
Avucumuzda başka bir şey kalmadı
Belki de hiç olmadı
Kayıt Tarihi : 5.10.2006 13:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!