Görmedin canım, gözyaşlarımı, bakışlarımı,
Gözlerimdeki yalvarmayı, sana olan tapınmayı,
Yürek volkanımın patlamalarını, akan lavlarımı,
Gözyaşlarımdı, hüzünlerimdi görmedinki....
Bir daha aşık olmayı, yeniden sevdalarımı,
Dokunmalarımdaki iç çekmeleri, buğulanan gözlerimi,
Sığınmalarımı, ellerine uzanışımı görmedinki,
Sesine, nefesine, tenine açlığımı anlamadınki....
Yeniden keşfetmekti belki, yurdumu, yaşam vadimi,
Nehirlerimi, rengarenk kelebeklerimi, gelinciklerimi,
Öldürdümmü acaba? ? hüzünlü, ağlamaklı hazandayım,
Her bakış, her dokunuşta, sebebim bu; bitirdinmi beni...
Umut ettim; ama, vadim solmuş, nehirlerim çekilmiş,
Kelebeklerim ve gelinciklerim yok, omuzlarım çökmüş,
Yer yokki bana artık, yaşayamamki ben çöllerde,
Gitmek gerekir galiba, SONA AZ KALDI nasılsa...
Bayram KARAALİ
01.02.2002
Kayıt Tarihi : 8.3.2002 03:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!