Son zamanlarda fark ettiğim bir değişiklik var bende; insanlarla zorunlu olmadıkça konuşmaktan nefret etmeye başladım.Acaba bu bir sorun mu yoksa zamanın,tecrübenin getirisi mi anlamış değilim ama insanlar bir yığın acayip şeyler söylüyorlar. Bazen,koyunlarla birlikte yaşamak çok daha iyi, konuşmaz koyunlar, yiyecek ve su aramaktan başka bir şey yapmazlar.Ya da kitaplar,dinlemek isterseniz size ilginç öyküler anlatır kitaplar.Ama insanlarla konuşurken durum başka, öylesine tuhaf şeyler söylerler ki, konuşmayı nasıl sürdüreceğinizi bilemezsiniz.
Kan ter içinde gece
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Devamını Oku
Kan ter içinde her yanım
Her yanım bu gece vurgun içinde
Kurşun yemişim, sürgün yemişim
Bu sana ilk gelişim
Vur emriyle düşmüşüm kapına
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta