Son yudum Şiiri - Halil Kıvrık

Sürekli huzur du
mutlu aşk
mutlak mutluluk-yüksüz.

Yüksünmeden;
Bu yokuşun bir sonu olmalıydı dedi.
Tarlaya atılan tohumun bile harmanı varmış
hep böyle düşünüldü sabırla beklenti
dolu vurdu başaklara.
Vurdum üç kez duymadı.
Ayazda kaldı düşler
düşe kalka yaşayıp giderken niyet iyiye
gerçeğe aptal aptal bön bön bakardı
ey ruh.!

Mutlak ki;
parasız ayyaş
yudum yudum içerdi
tek şişedeki
son
yudumları..

Son damlada,
Karıncaya özendi,
ulan;
bu son damla deli ederdi seni
- dedi..

Rakı şişesine sığmazdı ki iki balık.
Bi otuzbeşlik böylece bitti.

halil kıvrık