Son Yudum Şiiri - Metin Egeli

SON YUDUM

Kuşlar gümüş kulelere çıkmışlar
Bu akşam
Hayatının tekrarını ister gibi.
Yağmasa da yağmur
Akşam Bodrum akşamı yine…
Deniz uzak
Bulutlar öbek öbek
Gülüşür gibiler gözlerine
Mehtabı süzer gibi bakıyorlar,
Uzaktaki denizde kah gölge
Kah yıldızları suya veriyorken
Direniyor yıldızlar Melteme,
Ve gamzendeki gülüşe ek gibi.

Bu uzun gecenin kısacık anında
Elinde kadehin
Kulağında şiirim,
Rüzgar gülleri şiirlere ritimde.
Karşı sahilde
Göz kırpan ışıklar suskun
Denizden taşır aksini
Kirpiklerine değmek istercesine.
Bir şarkı uzaklardan,
Bir eski ezgi kulaklarında.
Son yudum şarabında
Yine şiir yine Egeli
Huzurun eklenmiş geceme…

Tüm güzellikler ruhumda
Tüm geceler sabahı beklese de
Derinleşir saatler,
Ardında bir sessizlik.
Şarkılar mı bitti
Yoksa gece mi şarkılarda kayboldu?
N’olurdu gözlerine gece dolmadan
Geceden çalıp bir bakışını versen?
Tüm suskunluğuma özet
Kuşların kanat çırpmaksızın
Karşıki çatıdan kalkıp
Deniz üstündeki bulutlara konduğu gibi…

Akşamınsa ne başladığı ne de bittiği belli,
Ne de şehrin nerede başladığı
Ve bu akşam nerede bittiği…

Bildiğim tek şey
Benim nerede başladığım
Ve nerede biteceğim…

Metin Egeli

------------------------------------------------------------------------
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı Metin Egeli veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.