Son Yolculukta
son yolculukta bile ayırdılar
paraya göre okuyan imam
zengine ayrı, fakire ayrı tabut
ve el pençe duran cemaat
sebepli sebepsiz ölümler
biri birini 'unutturan' acılarda pişmiş
mezarı bilinmeyenlerin derdi
'yaşamış, görmüş' derler döşeğinde ölene
ölmeden önce dinletirlerdi kendini
topluca katledilenlerin ardından
ayrı bedende olsa da yürekler
aynı acıdan ağıtlar yükselir
üst üste kaynardı gözyaşları
ölümün şekli bile aratabilirdi ölümü
gençken ölmek daha da ağırdı
elinde kırmızı bir elma ile 'uğurlanırken'
paralı- parasız, kefenli-kefensizler
ve mezar taşları parçalanan
'aykırı' yaşamışlar
ölenleri de ayırdılar çeşit çeşit tabutla
ayrı ayrı kaldırdılar
tabutların biri omuzda yoksulları taşırdı
diğeri ölümden de ağır paraya sığındı...
Toprak Tutsun Külümü
Ercan CengizKayıt Tarihi : 28.1.2006 01:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
parasız
Ne acı ki yaşam bu düzen üzerine oturtulmuş...Şiir düşündürttü.
Kutlarım..Sevgiyle kalın..
Suna Doğanay
TÜM YORUMLAR (2)