Son Yolculuk Şiiri - Candan Denktaşlı

Sis bulutlarının içinde bir gölge
Yürüyor amaçsız soğuk kış gününde.
Kimbilir neler düşünüyor, kendince
Kaç yıl geçti unutamadı yaşananları
Gözleri dolu dolu anlattı hayatını.
Çok sevdi belkide çok sevildi
Hiç kimse ona özlediğini veremedi.
Birgün olsun dinleseydiniz onu
Anlardınız o zaman savunduğunu.
Hepimizden bir iz taşıyor bence, hayatın içine açılan penceresinde.
İşte o soğuk kış gecesinde
Sessizce çıktı çığlıklar içinde
O son yolculuk bilmecesine.
Dönüp arkasına bakmadı bile
Gelecek, geçmişten bir hediye
Kısaydı yaşamı ama dolu dolu
Sevgiydi savunduğu bir ömür boyu...