Son Yolculuk-İlk Veda-

Depremler yıkıp geçmiş benliğimi
Enkazlar altında kalmış,
Sana ayırdığım bir parça umut..
Artık kifayesiz bir yüz
Ve bomboş bir yürek var,
Benim sanılan bu bedende..
Kader trajedisinde yaşadım her ne varsa payıma saklanan
Hüznün en karası,
Aşkın en sevdası...
Sona yaklaşırken adım adım
Yani bu son perdeydi demeye az kalmışken,
İçimde bir kıpırtı yağmuru özleten..
Ve özlemlerim
Şimdi seni anımsatan seni hatırlatan
Ve hep yarım kalmışlığım,
Yarım yumalak yazdıklarım
Onlarda tükendi.
Ve sen 'içimde ki tek kıpırtı'
Elveda demeye kıyamadığım,
Bırakıp gitmekten tek korktuğum.
Ama tüm kavram karmaşasına inat,
Ellerimin arasından kayıp giden.
Ne tuhaftır ki;
İlk vedalaştığım...