Son yolculuk Şiiri - Mahmut Çiçekdağı

Unuttun
Kendini her şeyi
Yaşadın zevki sefa ile
Düşünmedin
Dünya’yı ahreti
Keyfini bozmadın gündüz geceyle
Ezan sesini duyunca
Önce çektin besmele tövbe
Sonra
Radyodan açtın bir fasıl
Umursamadın
Sende bir gün yok olacaksın
Bahçendeki güller gibi solacaksın
Endamın toprak olacak biteceksin
Yaptığın hesaplar oyunlar yarın kalacak
Bitireceksin
Başını bir tahtaya vuracaksın
Etraf zifir karanlık
Ağlayacaksın her damla
Bedenini yakacak
Konuşacak uzuvların bir bir
Seni anlatacak
Birden hesaba çekileceksin
Saatler duracak yelkovan akrep
Seni gösterecek
Dost düşman önünde sıraya girecek
Kimi bir Fatiha okuyacak kimide
Seni anmayacak
Kendinle baş başa kalacaksın
Hafızalardan silineceksin
Son pişmanlık fayda etmeyecek
Üzerinde ağırlık olacak kırdığın kalpler
Yalan sözlerin boynunda zincir olacak
Ve dilinden çıkmayan af ile günahına
Gömüleceksin
Yolcuğun sonuna geleceksin