Son Yolculuk
Sular dökülmez artık ardından hüzünle
Günler sayılmaz artık belki gelir diye
Son yolcudur ne veda eder nede döner
Ardında kalan donuk resmin ruhu söner
Hüzünle uğurlar can vedasız cananı
Yolculuk mecburidir yaksada canını
Acı senin acındır tatmayan bilemez
Ahiret saklı şehir ölmeyen göremez
Gitme diye yalvarsan bağırsan nafile
Çoktan gitmiştir duymaz sesini bekleme
Hatıraları kalır ahengi kaybolan
Gözler acıyla bakar çaresi olmayan
Kayıt Tarihi : 23.6.2016 13:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)