Kaçınılmaz sona doğruydu bu çıktığım son yolculuk
Koskoca dağın gölgesini yutmuş sağ yanımdaki deniz
Dağın gölgesi boğulmuş denizin karanlığında
Ben boğulmuşum çektirdiğin çilelerin girdabında
Kumsalda yürüyorum kaçınılmaz sona doğru hevesle
Dalgalar ayak izlerimi siliyor
Geçmişte ne kaldıysa peşime takılmasınlar diye
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta